Formacja podstawowa odbywa się w trzech stopniach: w postulacie, nowicjacie i junioracie.

Postulat trwa około pół roku. Ma on na celu poznanie kandydatki, jej właściwości duchowych, uzdolnień teoretycznych i praktycznych, aby zgromadzenie mogło jej następnie powierzyć właściwy dla niej obowiązek.

Nowicjat jest okresem zasadniczej formacji zakonnej. Trwa 2 lata: rok pierwszy ma charakter istotny czyli kanoniczny. Jego podstawowym celem jest wprowadzenie nowicjuszki w zasady życia wewnętrznego i zakonnego; praktyka polega na stopniowym ćwiczeniu się w wypełnianiu rad ewangelicznych - czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, do których w przyszłości się zobowiąże. W roku 1972 Kapituła Ustawodawcza Zgromadzenia postanowiła, że nowicjuszki składają pierwsze śluby po dwuletnim nowicjacie.

Trzeci etap formacji został wprowadzony w myśl zaleceń Soboru Watykańskiego II. Jest to juniorat. Obejmuje on lata od pierwszej profesji zakonnej do złożenia ślubów wieczystych i trwa 6 lat. Jest to okres, w którym juniorystka rozwija życie wewnętrzne, zwłaszcza w dziedzinie życia modlitewnego, tak aby z pełną świadomością swoich przyszłych obowiązków mogła złożyć profesję wieczystą. Czas junioratu można poświęcić również na przygotowanie zawodowe do przyszłych obowiązków zewnętrznych. W tym okresie może siostra juniorystka podjąć studia wyższe.

Dla lepszego skonsolidowania się ze wspólnotą zakonną juniorystki dwa razy w roku spotykają się w domu głównym lub innym w celu pogłębienia swojej formacji duchowej i ducha modlitwy. Dzielą się wówczas swoimi doświadczeniami nabytymi w parafii, zwłaszcza o sposobach i metodach zjednywania ludzi dla Chrystusa. Starają się w tym okresie pogłębić szczególnie swoje życie eucharystyczne. Przed siostrą mistrzynią junioratu zdają sprawę ze swych postępów na drodze doskonałej miłości Boga i bliźniego. Takie spotkania sióstr juniorystek odbywają się w okresach wakacyjnych.

Po okresie junioratu siostry składają śluby wieczyste.